یادداشت مهدی اسماعیلی

        در زمانه‌ای زیست می‌کنیم که انسان کمیاب شده است یا به قول فریدون مشیری، «روزگار مرگ انسانیت است». شاید در میان کاغذها و کتاب ها بشود ردپایی از انسان پیدا کرد. مرواریدهایی که با رها شدن از دل صدف، شاید چشممان به آن ها بیفتد. کتاب عبد صالح نمونه‌ای از هزاران گنجینه‌ای است که انسان را به ما می‌شناساند، اما دریغ که از این آثار، کم بهره می‌بریم. 
بعد از مطالعه‌ی کتاب، این مصراع از علی دائمی به یادم آمد که:
«حسرتِ دریا شدن داریم و مردابیم ما»
اما چه کنیم که امید هست.