یادداشت آرزو حسام

        این کتاب رو وقتی شروع کردم که خیلی شلوغ بودم و نمی‌تونستم کتاب جدی بخونم. از جلدشم مشخصه که تینیجریه :)))
داستان خیلی ساده و روان پیش رفت و مثل همه‌ی فیلم و کتاب‌های درام تینیجری پایانش هم کاملاً قابل پیش‌بینی بود، اما زرد و آبکی نبود. حتی آخراش  یه‌طورایی قشنگ و دلگرم‌کننده بود.
 چیز ناجوری که وجود داشت این بود که پاراگراف آخر تو کتاب من چاپ نشده بود :))) من ترجمه‌ی کوله‌پشتی رو داشتم که ویراستاری افتضاحی داشت و جابه‌جا غلط‌های زیادی دیده می‌شد. مثلاً اسم کاراکتر‌ها رو عوضی نوشته بود :)))
و خب تیر آخر هم وقتی به قلبم خورد که بعد از خوندن ۳۲۹ صفحه نتونستم خطوط آخر رو بخونم.