یادداشت زهره عالی‌پور

        هر کس حسین(ع) را بشناسد، بی‌شک عباس(ع)، همراه همیشگی ایشان را هم می‌شناسد و احتمالا این شناخت نسبت به برادرشان کمتر است.
آقای زرویی نصرآبادی روحتان شاد، دست مریزاد که به گفته‌ی برخی منابع بیش از ۶۰ منبع پژوهشی درباره‌ی ماه بنی هاشم را بررسی کردید و درنهایت ماحصل خوانده‌ها و پژوهش‌هایتان را در قالب ماه به روایت آه برای ما به یادگار گذاشتید.
ممنون از شما که ما را با گوشه‌هایی از زندگی شخصی، خصوصیات اخلاقی و وقایعی مربوط به باب الحوائج آشنا کردید که پیش از این یا کم شنیده بودیم یا اصلا نشنیده بودیم.
کتاب شامل ۱۲ روایت از دوازده شخصیت است که برخی از آنان خانواده‌ی حضرت عباس(ع) می‌باشند و برخی نسبتی با ایشان ندارند و به بیان واقعه‌ای مربوط به ایشان می‌پردازند.
نویسنده با قلمی روان و گیرا به روایتگری بخشی از تاریخ می‌پردازد. تاریخی که به شجاعت، غریبی، دلتنگی، محبت، مردانگی یعنی عباس بن علی(ع) آمیخته است.
کتاب را دوست داشتم، هم از جهت سبکی متن و شیوه‌ی بیان و هم جنس روایت‌گری‌ها را البته انتظار داشتم برخی از منابع که در نگارش کتاب استفاده شده‌است را نام ببرند ولی نه در پاورقی و نه آخر کتاب اثری نبود.
کتاب که تمام شد، چون تشنه‌ای که هنوز سیراب نشده، تشنه‌ی خواندن از علمدار بودم و دلم می‌خواست روایت‌های بیشتری بخوانم.