یادداشت صَعوِه

        بد بد بد. خیلی افتضاح.
ایده خیلی خوبه ها؛ اینکه بیای بررسی کنی کشتن کسی رو از منظر اینکه آیا هیچ وقت می تونه درست باشه یا نه. خوبه واقعا این ایده و می شه خیلی چیزا رو اضافه کرد بهش. مثلا آیا کسی که معلولیت پیدا کرده؛ قطع نخاع شده؛ در فقر مطلق داره مثلا«زندگی» می کنه؛ کشتنش بده یا خوب؟ اخلاقی می تونه باشه اصلا عمل کشتن یا نه.
قصد نسیم مرعشی این بوده ولی خیلی بد بود. ناداستان ها ناکافی بودن برای انتقال احساسات. و خب یه تعداد قابل توجهی شون مرتبط به حیوانات بودن؛ اونم نه مستقیم؛ که انگار تکه ای مساوی از یک ناداستان. انگار نقطه تمرکز درست وجود نداشت تو این ناداستان‌ها.
ناداستان «دشت و خون» و «زنده ها و زخم‌ها» هر کدوم به دلیلی خوب بودن. اولی به خاطر توصیفات خوبش و ترکیباتی که ساخته بود؛ و دومی چون بیشتر به عنوان و قصد کتاب مربوط می شد.