یادداشت آقایِ چِ

        چه عنوان عجیبی..
قلم مترجم چرا اینقدر پر پیچش و سخت بود؟ گمان نکنم لازم بود این مدلی ترجمه شود. ماجرا جایی جالب می‌شود که کتاب دو مترجم داشته و از قضا ابتدای کتاب به سختی مطالعه شد، میانه کتاب به آسانی و صفحات آخر کتاب را صرفا ورق زدم.
+ نویسنده میخواهد بگوید هر کتابی که می‌خوانیم، بر خود و دیگر کتاب هایی نخوانده ایم ظلم کرده ایم. چون فرصت خوانش دیگر کتاب هارا نداشته ایم و از طرفی به واسطه کتاب خوانده شده به ذهن و اندیشه خود سمت داده ایم.
پیشنهاد نویسنده مطالعه کتاب هایی درباره ی کتاب هاست (مثلا خلاصه کتاب ها) ولی تا جایی پیش می‌رود که روش های سخن گفتن از کتاب هایی را آموزش می‌دهد که نخوانده ایم و این در ابندای قضیه، خیلی غیر اخلاقی است.
جایی از کتاب نویسنده سوالی با این مضمون مطرح میکند که کتاب هایی که خواندهذو فراموش کرده این، جزو کتاب های خوانوه شده محسوب میشوند؟
ولی از سویی تاثیرگذاری همان کتاب ها در همان وهله زمانی مطاله را ندید میگیرد.
از همین سو، کتاب صرفا از جنبه مطالعه یک نظریه جدید و تماما "ضد کتاب"  قابل مطالعه و بررسی است و به هیچ عنوان قابلیت مرجعیت ندارد.