یادداشت فاطمه‌السادات شه‌روش

        درباره دختری که پدرش رو از دست داده و با مشکلاتی مثل کارکردن مامانش و حضانتش و اذیت‌های خونواده پدرش دست‌وپنجه نرم می‌کنه. اول از همه اینکه زبان راوی بیشتر به یه دختر پونزده شونزده ساله می‌خوره نه یه دختر ده‌دوازده ساله. بخش زیادی از داستان هم برمی‌گرده به مسائلی مثل حضانت و دعوا و کار تو کتابفروشی که به نظرم باعث شده کتاب مخاطب خاص داشته باشه. تعداد شخصیت‌ها هم خیلی زیاد بود و اغلب کارکرد خاصی نداشتن. البته نقطه مثبت کتاب هم این بود که مکان جایی است غیر از تهران و پر است از گویش
های مازندرانی.