یادداشت ماه آسمان

        نمیدونم‌درباره‌ی کتاب چی‌بگم.
این که سن و سالم به این بچه‌ها نمیخورد به کنار، روحیاتم هم بهشون نمیخورد.
کلا درکشون برام سخت بود. خانم بی هم اگرچه شخصیت منحصر و خاصی داشت اما نمیتونم بگم معلم مورد علاقه‌ام میشد.
روایت ماجراجویانه‌ی بچه‌ها به انتهایی‌ منجر نشد که آدم رو همراه خودش نگه داره.
سرانجام این ماجراجویی کاملا باز بود و دوست داشتم بچه ها با وجود لذتشون، بفهمن که باید عواقب تصمیماتشون رو بپذیرن. 
اخرش اینجوری بود که خب میتونید هر کار درست و غلطی را انجام بدید بدون اینکه به عواقبش فکر کرده باشید....