یادداشت معصومه توکلی

        این کتاب را یکی از روزهای مشهدِ امسال، در بازگشت از حرم به زائرسرا برای محمدرضا خریدم. به عنوان جایزه ی همکاری!!! اش در حرم! به جز این خاطره ی خوب و تصویرسازی دوست داشتنی اش (که البتّه کمی خفه است. انگار روی کل کتاب یک فیلتر خاکستری کمرنگ کشیده اند) چیز خاصی ندارد. امّا یقین دارم محمدرضا بهش پنج و شش ستاره خواهد داد و این از آن هزار مرتبه ای که -شب و روز- ما را به خواندنش واداشته پیداست! و همین طور از این که تک تک کلماتش را حفظ است و هر بار وقت خواندنش با لذت خاصی از ته گلو "هو هو" می کند!
:)
الان هم کلی از زیارت جلد کتابش در گودریدز شادمان شد و صدالبته بارِ هزارویکمِ خواندنش هم رفت در پاچه ی مادر بی چاره!
:))