یادداشت محمدامین علی‌نژاد

        کتاب تقریبا در دسته اسلامی‌سازی معرفت قرار می‌گیرد.
آنچه باعث ارزشمندی کتاب شده، استفاده عملی خود نویسنده از بیانات داخل کتاب است. وی از پیگیری روش و الگوهای علمی بومی و برخواسته از گنجینه وحی و اسلام حرف زده و خود از روش فقهی در نگارش کتاب بهره برده است.
نویسنده به شیوه‌ای پویا و معاصر سعی بر بیداری (امت) داشته و به‌نظر تا حد زیادی با توصیف و تحلیل مفاهیم اسلامی با مفاهیم معاصر(غرب)، همانطور که خود می‌گوید (وظیفه) خویش را انجام داده است.

یکی از برداشت‌ها را در ادامه می‌آورم:
بنا بر دیدگاه‌های غربی این کنار زدن روحیات مذهبی و رو آوردن به نظام بازار باعث می‌شه مردم به خاطر سود خودشون هم شده به خواست‌های همدیگه احترام بذارن و در جامعه صلح بشه؛
این کتاب با نظر بر اون آیه قرآن (الفت) رو مدنظر قرار می‌ده و (ما تفاوت‌هارو برای این آفریدیم تا یکدیگر رو بشناسید)  می‌گه اسلام اتفاقا تفاوت رو برای دگرشناسی و پی‌بردن به حدود دین، جهان‌بینی و چیزای دیگه فرد متفاوت تو گذاشته و نمی‌گه(در دلتان وحدت گذاشتیم) می‌گه (الفت) گذاشتیم.
وحدت باعث می‌شه جزئیات علایق همدیگرو بزنیم و بشیم یکی، اما الفت می‌گه آقا تو اون ویژگی‌های خودتو داشته باش، ویژگی‌های منم بدون(من مسلمونم) حالا بیا زیر لوای اسلامی که برخواسته از فطریته باهم سازش کنیم.

درکل کتاب ارزشمند و درخور توجهی است اما رگه‌های عربیستی تا حدود کمی در آن به چشم می‌خورد.