یادداشت سامان

        انزو تراورسو در این کتاب کوتاه در فصل‌های گوناگون به چند مساله مهم در مورد مناقشه تمام نشدنی اسرائیل و فلسطین می‌پردازه. مساله ای که در طی فصول مختلف کتاب میخواد به مخاطب بفهمونه اینه که نقطه آغاز اختلافات و تعارضات و دشمنی ها و جنگ‌های میان اسرائیل و فلسطین هفت اکتبر نبوده.خیلی این حرف درستیه.عجیب ترین مسائل و تحلیل هایی که می‌شنوم و می‌خونم مربوط به کسانی میشه که نقطه آغازین این اختلافات رو به هفت اکتبر نسبت میدند.هشت دهه اشغال و جنگ و انواع و اقسام اتفاقات ریز و درشت و چند دهه برنامه ریزی قبل از اون رو نادیده گرفتن و تمرکز بر هفت اکتبر به نظرم تحلیل و دید درستی به آدم نمیده. البته اعتبار تحلیل تراورسو برای شخص من اینجایی شد که از این عملیات حمایت نکرد.او کشتن غیرنظامیان رو اشتباه دونست و این مساله رو بدون فایده برای فلسطین میدونست اما حرفش در این کتاب این بود که مخاطب گرامی، بیا و ببین قبل هفت اکتبر چه خبر بوده. هفت اکتبر مثل دیگی جوشان بود که منفجر شد و علت این انفجار هم دهه ها ظلم و نادیده گرفتن و اشغال بود.من این شکل تحلیل در مورد هفت اکتبر رو خیلی می‎‌پسندم.یعنی طرز فکری که هم گوشزد کنه هت اکتبر نقطه آغاز این نزاع نبوده و هم بر بی فایده بودنش تاکید کنه و هم به این مساله اشاره کنه که باید بیشتر از محکوم کردنش به تحلیل کردنش پرداخت. تحلیل چرایی و بررسی تاریخ قبل هفت اکتبر.در مورد مساله فلسطین تقریبا همه روش ها امتحان شده و روز به روز هم وضع مردم فلسطین بدتر شده. پیمان اسلو، انتفاضه، حمله نظامی. از تعامل تا نقابل. امتیاز دادن حداقلی تا حداکثری.ولی همیشه توسط دولت‌های گوناگون اسرائیل تمام این طرح‌ها با شکست مواجه شد.  به شخصه با کاری که سنوار کرد به خاطر اینکه بیش از اینکه عملیات بدونم،یک نوع انتحار بود مخالف بودم و هستم اما حقیقتا در پی این عادی سازی اسرائیل با کشورهای عربی و گسترش شهرک سازی و نادیده گرفتن فلسطینیان چه باید میکردند؟باید تن به طرح کوچ اجباری رئیس جمهور فعلی آمریکا داد؟ گزینه دیگری هم بود که فلسطینیان صدای خودشون رو به دنیا برسونند؟ صحبت های بن گویر و اسموتریچ وزرای امنیت داخلی و دارایی اسرائیل که علنا حرف از پاکسازی نژادی می‌زنند و چیزی نام به فلسطین و فلسطینی رو علنا به رسمیت نمیشناسند گواه خیلی واقعیت هاست.

در طی فصول کتاب موضوعاتی که بررسی میشه مثل جعل اخبار و پروپاگاندا یا مثلا در فصل شرق شناسی که با استناد به حرفهای ادوارد سعید و تحلیل خود نویسنده به استانداردهای دوگانه کشورهای غربی در قبال این جنگها می‌پردازه. اساسا یکی از کارهای اساسی تراورسو اینه که یک سری مفاهیم رو تعریف می‌کنه. مثلا به مفهوم یهودستیزی و نسل کشی می‌پردازه و دست ردی بر ادعاهایی مثل اسرائیل تنها کشور دموکراتیک خاورمیانه می‌زنه.سعی می‌کنه تناقضات فکری اسرائیل و غرب رو در مساله فلسطین و این چند دهه توضیح بده. در کل کتاب خوبی بود و از خوندنش راضی بودم.به امید روزی که ویروسی مثل کرونا بیاد و تمامی ادوات جنگی بشر در کل دنیا رو نیست و نابود کنه وگرنه به این موجود دوپا نمیشه امید داشت که از اینها استفاده نکنه!