یادداشت مجید وحدتی

        هومن، نویسنده کتاب، را تا حدی می‌شناسم؛ در نگرش خود دارای معیار است و به همین دلیل انتظارم از کتاب بالا بود. وقتی هومن را دیدم کتاب را چند ماهی در قفسه داشتم و گمانم این بود که خاطرات شخصی‌اش است ولی وقتی گفت که داستان خیالی و سورئال است فهمیدم که کتاب با علاقه‌ام فاصله دارد.
کتاب تا میانه‌ها خیلی خوب بود حتی شک میکنی که خاطرات واقعی هستند ولی از جایی که در جایی میان واقعیت و وهم قرار می‌گیرد سرگیجه‌آور می‌شود. پس برای بنده که طرفدار سبک سورئال نیستم کتاب محبوبی نیست ولی در کل از خواندن یک نویسنده جوان ناراضی نیستم.
امیدوارم این روند نوشتن داستان ادامه‌دار باشد و شاهد داستان‌های قوی‌تر از آقای زندی‌زاده باشیم.