یادداشت عروسِ کنجی:)

        خب کتاب اخگری در خاکستر هم تموم شد . 
راستش قبل از بررسی کتاب بگم که من عاشق وایب آسیایی بودم و برای همین هم سراغ این کتاب رفتم.
 خانم صبا طاهر تا یه جایی از کتاب هنوز در حال آشنا کردن خواننده با فضا بود و برای همین اولش جذاب نبود و یکم خورد تو ذوقم .فضایی که بلک کلیف داشت وایب دلهره بهم میداد ولی وقتی میدیدم الایس و لایا پشت همن و به هم کمک میکنن برام آرامش بخش می‌شد.  
در مورد شخصیت پردازی هم  اینطوری بود که به نقش های فرعی خیلی کم پرداخته شده بود و اصلا نمیشد از هم تشخیصشون داد. و در پایان داستان برخیشون مردند ، پس از نویسنده انتظار می‌رفت که اگر میخواد از این مرگ ها یک چیز دراماتیک و پر افتخار بسازه باید کاری کنه که خواننده با کرکتر مچ بشه  تا مرگ اونها براش دردناک باشه . 
ولی در کل کتابی نیست که بگم از خوندنش پشیمونم ولی میتونست خیلیی قوی تر باشه ، البته هنوز جلد دو رو نخوندم و شاید جلد دو به این کتاب یه معنایی ببخشه و تکمیلش کنه .