یادداشت علیرضا فراهانی
1404/1/16
اینجوری می‌نویسم که یکی دیگر از کتاب هایی بود که کاملا در منظومه فکری نویسنده دست بالا رو داشت و این بار در مورد ذاتگرایی ارسطویی و به اشکالات تفکر حوزویان پرداخته بود. از نظر منم علاوه بر این که این انتقادات وارد هست نکاه و مدخل ورود صحیح نویسنده برای شناسایی این نارسایی ها به خوبی عقل پسند و دل نشین هست.
تفکراتی که ازش روان بودن و سیالیت ذات تفکر رو بگیریم سرنوشت خوبی نخواند داشت به خصوص تفکرات حوزوی که خواه نا خواه جامعه ما بسیار به دلیل دینی بودن ظاهری حکومت باهاش مواجه هست.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.