یادداشت مظفری

        بسم الله الرحمن الرحیم
یک عاشقانه آرام، صفحه به صفحه بزرگ‌شدن فاطمه صفدری و جعفر حسینی به تصویر کشیده شده‌است. دو جوان دهه شصتی افغانستانی-ایرانی.
به زبان مادری حرف‌می‌زدند، آقا جعفر تاکید داشتند که لباس رسمی خودشان را بپوشند. در ایران، هویتشان را حفظ کردند و از آن‌طرف، نمی‌شود گفت ایرانی نبودند. مصداق بارز سربازمطیع ولایت، عاشق رهبری...
ابوزینب، بالاخره از فاطمه، زینب و محمدحسینش دل‌کند و رفت... یک هفته قبل از حاج‌قاسم.
رفت که به صف مستقبلین برسد.
روحش شاد
*
چقدر دلم می‌خواست خانوم صفدری را می‌دیدم.
کتاب را به هوای نویسنده‌اش خریدم و ماند بین کتاب‌های نخوانده... وقتی بهشت‌زهرا، شهید صدایم زد، دیدم بی‌معرفتی است که کتاب همچنان نخوانده مانده.
ابوزینب
این روزها  دلمان خون است از وضع جبهه مقاومت. 
دعایمان می‌کنید؟