یادداشت مریم شفیق

        بگذریم از این نکته که کتاب هیچ رنگ و بوی ایرانی نداشت چون گرچه نویسنده ملزم نیست در مورد وطن خودش داستان بنویسه ولی شخصاً؛ به عنوان خواننده، یک کم نا امید شدم.
من فانتزی خوان نیستم - شخصی گفته بود چون فانتزی خوان نیستی، خوشت نیومد - ولی با دنیای فانتزی بیگانه هم نیستم. این روند جدید فیلم و کتاب های فانتزی که مخاطب رو در دریایی از معما و ابهام غرق می کنن و هر چه داستان جلو میره هم، نه تنها ابهامی برطرف نمیشه بلکه موج های جدید معما روی سر مخاطب آوار میشه... نمی پسندم!
چه کتاب ایرانی باشه، چه خارجی!