یادداشت مهرداد محمدی

        در تمام مدتی که می خوندم، هی به قطر کتاب نگاه میکردم که مبادا تموم بشه.
همین حس رو در مورد تاتار خندان، عزا داران بیل و چوب به دستهای ورزیل هم داشتم. 
خوندن کتاب‌های غلامحسین ساعدی لذت بخشه.