یادداشت مجتبی پارسا

                به نام یونس داستان ساده و بی آلایشی است که داستان روحانی را تعریف میکند که برای تبلیغ راهی روستایی شده اما دچار مشکلاتی می‌گردد، او که با مریضی فرزندش نیز دسته پنچه نرم می‌کند باید با همه این مسائل کنار بیاید.

داستان نه تکلف داستانی دارد و نه تکلف نوشتاری. ساده و بی آلایش است و این سادگی نه تنها اثر را بی ارزش نکرده که بسیار خواندنی و جذاب کرده. پایان بندی داستان نیز جذاب است و زیبا.