یادداشت ساناز پرچمی کاویانی

        بهاربرایم کاموا بیاور متفاوت ترین داستانی ست که تا به حال خوانده ام و همچنین بهترین و قوی ترین آن.
این رمان در قالب نامه نوشته شده است (نامه یک زن به همسرش) و خبر از درون آشفته و پریشان این زن می دهد،زنی که با همسر و دو فرزندش به بهانه نوشتن قصه ای به برهوتی دورافتاده می روند چراکه میداند شرط رفتن از برهوت و رهایی از کابوس هایش،تمام شدن قصه است،اما در عمق وجودش میداند که این قصه،قصه زندگی خود اوست.
داستان مملو از صحنه های غافلگیرانه و تکان دهنده است که خواننده را با شوق و ترس پیش می برد.
.
.
.
بهار برایم کاموا بیاور را خواندم،سردم شد،یخ کردم ،ترسیدم،گریه کردم و گاهی جیغ کوتاهی کشیدم و حیرت کردم از قلم نویسنده؛ ولی فهمیدم که بچه ها هیییچ وقت نمی میرند،همه ی دخترکوچولوها گنجشک می شوند و همه ی پسرکوچولوها گنج!!!!!
.
.
.
این کتاب را می توان شاهکار مریم حسینیان دانست.
.
.
.شانزدهم تا نوزدهم اردیبهشت نود و هشت🌸🍃.