یادداشت شب‌گرد مجنون

         اون موقع‌ها که خوندمش کوچیک‌تر بودم(برعکس محدودیت سنی +۱۲ کتاب)؛ و یادمه که چطور با فلش‌بک زدن‌های کتاب به زمان دوستی‌‌شون، و مقایسه‌ش با حالا، زمانی که این رابطه به معنای واقعی قابل بازیابی نیست، اشک ریختم..
این کتاب درباره ازدست‌رفته‌هایی حرف می‌زنه که یه جای دور، در قلب و وجود آدم‌ها زنده هستن و پایدار؛ اما واقعیتشون در جهان خارج، پتکیه بر سر تمام احساسات؛ دوگانگی  ناجوانمرد خاطرات گذشته و حقیقتِ اکنون.
و در آخر پیداکردن رویاگونه‌ترین و زیباترین دلیل(درست مثل یه عروس‌دریایی) برای پس‌زدن حقیقت مرگ فرنی(به هر دلیلی)، و پیگیری مشتاقانه‌ش، جوری که انگار داره اوقات از دست‌رفته رابطه‌شون رو اینطور جبران می‌کنه، یکی از خاص‌ترین و قشنگ‌ترین ویژگی‌های این رمان بود.
شاید حتی علاقه عجیبم به عروس‌های دریایی از همینجا بیشتر شد!

حتما پیشنهادش می‌کنم.