یادداشت hanieh

        
همون‌جوری که انتظار داشتم شیرین، بامزه و سبک بود. از داستانش خوشم اومد و اصلا حوصلم سر نرفت. راستش داستان پیچیده‌ای نداشت، ولی فکر می‌کنم تو زمان درستی این کتاب رو خوندم که باعث شد خیلی ازش لذت ببرم.

شخصیت‌ها بامزه بودن. عاشق  دکس شدم، خب، کی عاشقش نمیشه؟ همچنین خوشم اومد که شخصیت اصلی، اتوم، با اضطراب دست و پنجه نرم می‌کرد و جالب بود که یه کتاب شیرین و سبک خوندم که توش شخصیت اصلی بی‌نقص نبود. با این حال، به نظرم اون موضوع اضطراب خیلی واقعی نبود... انگار فقط یه بهونه‌ای برای پیش بردن داستان بود. راستش به جز شخصیت اصلی، بقیه شخصیت‌ها خیلی با جزئیات توصیف نشده بودن و نمی‌تونستم خیلی باهاشون ارتباط برقرار کنم.

یه چیزی که ناامیدم کرد این بود که فکر می‌کردم بیشتر داستان تو کتابخونه می‌گذره، ولی اونا اصلا تو بیشتر کتاب اونجا نبودن و کلا تو کتاب اشاره‌ای هم به کتاب و کتاب‌خون‌ها نشده بود. حتی اونا تو یه کتابخونه... تلویزیون نگاه می‌کردن... هوم.

 اگه دنبال یه رمان سبک و شیرین می‌گردین، این کتاب مناسبه.