یادداشت سَمی

        سال‌های زیادی گذشته اما من هنوز هم صبح خیلی زود، وقتی همه خوابند، بیدار می‌شوم تا بنویسیم. انگار نوشتن کاری نیست که بشود آشکارا و در روشنایی روز انجامش داد. انگار کاری یواشکی است. من برای فرار از حس همیشگی خفقان، دنبال سکه‌های مناسب می‌گردم. اما دوستانم فقط سحرخیزی‌ام را می‌بینند و نظم و انضباطم را تحسین می‌کنند... نمی‌دانم اول عاشق کدامشان شدم: نوشتن یا پیش از دیگران بیدار شدن.

در این کتاب نویسنده با بیان داستان‌هایی کوتاه از دوران فعلی و یا کودکی خود جستارهایی بسیار ناب می‌نویسد و آن‌ها را با نگاه و قلمی هوشمندانه به دنیای ادبیات و نوشتن ربط می‌دهد. چون کانون اصلی تمام این مقالات کوتاه نوشتن است. بسیار شفاف، روشن و در آخر مقالات بسیار غافلگیر کننده....