یادداشت امیرمحمد جعفرزاده
1403/10/25
در نگاه اول شاید فکر کنید《بینمازها خوشبخت ترند؟! 》 کتابی شعاری مثل بقیهی کتابها دربارهی نماز است. با خواندن اولین داستان کمی ناامید میشوید، اما با ادامه دادن کتاب متوجه میشوید کتاب حرف دارد برای گفتن. خانم دولتی شبهات نماز(تکراری بودن نماز، فایده نداشتن نماز، دلیل عربی خواندن نماز، دل پاک باشد کافی است و ...) را در قالب داستانهایی جالب و خواندنی سعی میکند پاسخ دهد. داستانها روان هستند و بعضی داستانها از نظر محتوایی قویتر هستند و بعضی ضعیفتر. اول بگویم که همان طور که خانم نویسنده هم خودشان در مصاحبهای گفتند میتوانستند استدلالهای محکمتری را در کتاب بیان کنند. اما مهمتر از استدلال محکمتر برای من تلنگر داستانها بود، اینکه سوال شخصیتهای کتاب ذهن من را هم درگیر میکرد و باعث میشد من هم اولاً کمی فکر کنم و بعد بروم سراغ جواب آنها. ما اصولاً میخواهیم سریع به جواب برسیم بدون تلاش زیاد. اما این شدنی نیست! برای پیدا کردن حقیقت باید تلاش کنی و باید وقت بگذاری. اگر از این زاویه به کتاب نگاه کنیم، به نظرم خواندن این کتاب میتواند تجربهی جالبی باشد.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.