یادداشت حافظ🌿

        قلم نوسنده را دوست داشتم. شخصیت پردازی ها و عاشقانه ای که جریان داشت هم برای منی که نیاز به عاشقانه ای ملموس و غیر افسانه ای داشتم جذاب بود(به خصوص آن دخترم گفتن های موقع گریه!). شخصیت مهدی تلنگر هایی به من زد که برایم لازم بود.صبر شخصیت ها یاد گرفتنی بود!اما پایان کتاب از نظر من بسیار عجیب بود!ناگهان بدون هیچ مقدمه ای به پایان رسید و من مبهوت بودم که خب حالا چه می شود؟شاید هدف نویسنده پایان باز بوده باشد اما من این ارتباط را با این پایان برقرار نکردم. و در تمام کتاب بنظرم چیزی کم بود.با این حال از خواندنش لذت بردم و یکسره نشستم.کشش کافی را داشت و از خواندنش اصلا و به هیچ وجه پشیمان نیستم.اگر دوست دارید به روز های انقلاب قبل از آن،جنگ و زمزمه های مجاهدین خلق برگردید و عاشقانه ای بافته شده در تار و پود داستان را تجربه کنید این کتاب را توصیه می کنم!