یادداشت آیدین هجرتی

        این اولین باریست که در زندگی خود نمایشنامه می‌خوانم..
همیشه در ذهنم نمایشنامه خواندن کار بیهوده ای تصور می‌شد؛ تا این که این کتاب را خواندم..
برایم تجربه ی جالبی بود، نمی‌دانم همه ی نمایشنامه ها به همین شکل هستند یا..
خود را کارگردان تئاتری میدیدم ک در آن ژاک و اربابش و دیگر شخصیت ها بر روی سِن رفته و در حال اجرای این تئاتر بودند..
من خدای این صحنه بودم، و این تئاتر را به بهترین شکل سفارشی سازی برای خودم در ذهنم خلق کرده بودم و تصاویر واضحی از یک تئاتر خصوصی و انحصاری را تماشا و در عین حال کارگردانی میکردم..
بسیار از این تجربه لذت بردم!
شاید روزی باز هم نمایشنامه ای بخوانم..