یادداشت علی ابراهیمی

        من تئاتر این نمایشنامه رو به اسم "مرده‌بازی" دو ماه پیش رفتم دیدم و ریتم به این شکل بود که شروع اجرا بسیار کنجکاوکننده، ریتم مناسب شیمی و ارتباط بین فرشته و زن بسیار خوب ادامه و ادامه و یهوو با یک پایان بندی بسیار بد و دلسرد کننده اجرا به پایان رسید من تا قبل از خوندن نمایشنامه فکر میکردم به خاطر تغییرات احتمالی عوامل توی نمایش، این پایان بد اتفاق افتاده ولی وقتی خوندمش متوجه شدم که "هایم" خودش به طرز بسیار ضعیفی اجرا رو به پایان رسونده و این ایراد تیم نویسنده اجرا نبود.
از کلیت و ایده اصلی داستان خیلی خوشم اومد ولی با پایان بندی بسیار بدش، باعث شد کل نمایشنامه دلم رو بزنه و راغب نباشم که به کسی معرفیش کنم.