یادداشت الهام شعیبی

        با اینکه احساس میکنم کتاب دست من پر از سانسور و خلاصه نویسی بود، اما باز هم داستان برای من جالب بود. تنها چیزی که کمی اذیتم کرد آخر داستان بود که نتیجه خاصی نداشت و عاقبت شخصیت های کتاب مشخص نبود.
فکر میکنم کتاب پر بود از استعاره که برای فهمیدن آن لازم هست کمی روی مطالب درنگ کرد.
سبک داستان بین واقعیت و مجاز ذهن رو بازی میده، ابهام توی بعضی از جملات و متن ها باعث درگیر شدن ذهن و بعضاً کلافه شدن آدم میشه...