یادداشت فندق

        زمانی که داشتم این کتاب را میخواندم متوجه گذر زمان نشدم و شاید بخاطر این بود که کتاب را از زمانم ارزشمند تر می دانم.. من هیچ وقت در تمام عمرم کتاب عاشقانه که هم درد را بتواند خوب بیان کند هم احساس را نخوانده بودم.. و الان واقعا با خودم میگم چقدر خوب شد وقتی رفتم میان انبوهی از قفسه ی کتاب ها این کتاب را برداشتم. این کتاب مخلوطی از احساس غم و درد یا عشق بود..و احساس همدلی این دو نفر انقدر زیاد بود و بسیار همدیگر را درک میکردند چرا که نقطه اشتراک انها درد بود. تنها چیزی که میتونم راجبش بگم این بود که یکی از بهترین عاشقانه هایی بود که خواندم. 
جمله از کتاب: 
(اتفاق های بد بخاطر این نمی افته که مردم حقشونه. اصلا کار دنیا این جوری نیست. فقط... زندگی همینه. و علی رغم اینکه ما کی هستیم و چی هستیم؛ باید نقشی که بهمون داده شده را قبول کنیم؛ و رو به جلو حرکت کنیم. و ایمان داشته باشیم که ماجراجویی ما هدفی دارد)