یادداشت ملیکا🌱

        قلم آقای امیریان کلا زیباست. چه در حوزه طنزنویسی چه در حوزه این‌جور کتب.
ولی من به یه نتیجه‌ای راجع‌به خودم رسیدم؛ این‌که کتبی که جدیدا زیاد هم شدن مثل <<سقای آب و ادب، ماه به روایت آه، پدر عشق و پسر، کشتی پهلو گرفته و...>> حالا هم این ‌کتاب برادر من تویی، من رو نمی‌تونن عمیقا جذبم کنن، چون ترکیبی از واقعیات و مستندات و خیال و داستان هستن. هرجا که می‌رم ارتباط و حس بگیرم، تا یادم میاد که شاید این‌جا مستند نیست، تو ذوقم می‌خوره. ترجیحم خوندن کتب تاریخی و کاملا مستنده هرچند خیلی سخت‌خوان‌تر هستن.
ولی این‌طور کتب برای عوام جامعه و مخصوصا نوجوانان و برای شروع مطالعه مفیده.