یادداشت محمد علیدادی

        سال ۹۷ یا ۹۸ بود، ماه محرم،  توی نرم‌افزار فیدیبو، کیمیاگر رو با ترجمه آرش حجازی و گویندگی و نوازندگی محسن نامجو گوش دادم. اثر نامجو فوق‌العاده بود. اون موقع فکر می‌کردم یه داستان عرفانی رو گوش دادم و کیفم کوک بود. اگرچه فضای داستان و ایده‌ش تا حدودی عرفانیه؛ ولی خب، بن‌مایه داستانش بیشتر قانون جذبیه. اما به‌هرحال فضای داستانش رو دوست داشتم و دارم؛ یعنی سلوک شخصی و در طلب گنج درونی بودن. الان هم بدم نمیاد یه‌بار دیگه گوشش بدم؛ خصوصا اون بخشش که با دختری عرب به نام فاطیما آشنا می‌شه و داستان فاز عاشقانه می‌گیره.