یادداشت حامد خسروشاهی

        حاج‌آقا پارچه‌باف را از کتاب پنجره‌های‌تشنه می‌شناسم. همو که اعتماد کرده بود و یک نویسنده را همراه کاروان ضریح امام حسین ع از قم به کربلا برده بود و این‌بار هم با موکب اهالی قم، یک خانم نویسنده را همراه کرده که حالات بخش زنانه را بنویسد. و اینچنین بوده که اهالی اینجا متولد شده.
خواندن روایت‌های زنانه از واقعه و رویدادها به خودی خود جالب هست. اگر این روایت از داخل موکب اربعین باشد و نویسنده هم با نادیده گرفتن بعضی کلیشه‌ها از ویژگی‌های جمع زنانه در کشوری دیگر بنویسد هم که طبیعتا جذاب‌تر می‌شود. اهالی اینجا دقیقا همینی است که گفتم. خدا برکت بده به طبع خانم زهرا آقازاده‌نژاد.
 دم حاج حمید آزادگان گرم که ردپای را در این کتاب هم می‌بینیم.