یادداشت سَمی

        آن‌قدر در مقایسه‌ها غرق شدم که پاک یادم رفت بگویم ژرترود از شنیدن کنسرت نوشاتل چقدر شادمان شد.از بخت خوش، آن شب سمفونی پاستورال اجرا شد.(سمفونی شماره شش بتهوون که شادمانی انسان را از همنوایی با طبیعت القا می‌کند) اگر از بخت خوش حرف میزنم،از این روست که واقعا آرزو داشتم ژرترود با این اثر پا به عالم موسیقی بگذارد.او دیر زمانی پس از ترک سالن خاموش ماند.عمیقا تحت تاثیر این اثر قرار گرفته سرانجام به سخن آمد:"آیا واقعا چیزهایی که شما می‌بینید به همین زیبایی‌اند؟"
" به کدام زیبایی عزیزم؟"
"به زیبایی صحنه‌ای کنار جوی آب"