یادداشت مظفری

        بسم‌الله الرحمن الرحیم
یک سفر ماجراجویانه از لندن به خانه‌های امن القاعده. مسافرش خبرنگار الجزیره است و هدفش کنکاش در غزوه منهتن.
متن کتاب کشش کافی برای دنبال کردن ماجرا را ندارد،  هر چند هیجان‌ اتفاق پیش‌رو، تا نیمه‌های کتاب خلاء نثر خوب را پر می‌کند. از نیمه‌کتاب تا انتها، فقط یک کنجکاوی ساده، خواننده را بین تمام‌کردن یا نیمه‌رهاکردن کتاب مخیر می‌سازد. عدم نثر خوب، مشکلی است که بین نویسنده در چگونگی چینش مطالب و مترجم در انتخاب کلمات مشترک است.
خواندنش خالی از لطف نیست، خصوصاً در مباحث دشمن‌شناسی بکار می‌آید.

چند نکته:
۱- اگر واقعا یسری فواده، خبرنگار باهوش الجزیره باور کرده باشد صفر تا صد این عملیات را القاعده طراحی کرده‌است، فریب بزرگی خورده، حتی اگر خالد و رمزی هم چیزی نگفته باشند.
  
۲- دونفری که به زعم خودشان همه کاره عملیاتند، اما در حقیقت نمی‌دانستند عروسک خیمه‌شب‌بازی سیا و ایالات متحده‌اند.
   
۳- قطعا یازده ستامپر با دخالت مستقیم خود آمریکا اتفاق افتاده‌است، نظری که تیری میسان، با سرسختی از آن دفاع می‌کند. دستگاه‌های امنیتی آمریکا خیلی جلوتر حرکت می‌کنند و بر فرص صحت تمام اتفاقات کتاب، همه آدم‌ها نقشی را در این تئاتر بازی می‌کنند که آمریکا کارگردانش بوده‌است.
   
۴- اگر علاقمندید که خودتان بروید همه حرف‌های موافق و مخالف را بخوانید؛ اما جهت اطلاع، بسیاری از قطعات پازل تصویری که یسری فؤاده ارائه داده گم شده است، از جمله:
  
الف) کافی است همان چنددقیقه فیلم‌ حملات یازده سپتامبر را ببینید و دقت کنید همزمان با برخورد هواپیما، انفجاری در طبقات پایین رخ می‌دهد که فقط می‌تواند انفجار بمبی در طبقات پایین باشد. چیزی که هیچ‌وقت القاعده به آن اشاره نکرد و شاید در جریان نبود.
   
 ب) صبح روز ۱۱ سپتامبر، به ایمیل ۸۰۰۰ کارمند یهودی برج‌های دوقلو اطلاع داده شده بود آن روز سرِ کار حاضر نشوند.

۵- در راستای دشمن‌شناسی، توجه کنید که آمریکا چقدر قشنگ مهره‌ها را می‌چیند تا تئاتر روی صحنه را به عنوان واقعیت بپذیریم و فراموش کنیم اسامة‌بن لادن شریک تجاری جورج‌بوش بود...
حضور یسری‌فواده هم بخشی از همین بازی بوده است.