یادداشت ستایش عبدوس

        3.2/5
به عنوان اولین تألیفی که خوندم بسی پسندیدم...ولی خب یک سری نکاتی هست که دوست دارم با شما در جریان بزارم:
۱.ابتدا فصل های اول داستان به صورت گیج و مبهم از دیدگاه شخصیت اصلی گیو شروع میشه....که به نظرم برای شناخت و درک گیو اینطوری به کار برده شده..اما آنقدر میزان نامفهوم بودن مکان و زمان و واقعیت کم نیست که باعث خسته شدن خواننده می شود و یا حتی دراپ کردنش خواهد بود...باید یکم میزان تعادل تو این قسمت رعایت شه...جوری نیست خودم از کتاب هایی که گنگ شروع میشه خوشم نیاد بلکه می پسندم اما باید در نظر گرفت نباید زیاد کشش داد و توضیحی هم در کنارش داد تا کم کم خواننده بتونه بهتر درک و تصور کنه و اینکه این جلد اول کتاب هست و نه با داستان و نه با دنیاش هیچ آشناییتی نداریم که بگیم آره جلد بعد های مجموعه است و میدونیم چی در انتظارمونه و ادامه بدیم. 
۲.در مورد دنیاسازی و اینکه دنیا در چه حالیه و چجوریه توضیح و اطلاعات خاص زیادی به خواننده نداد تا بتونه حداقل حدس و گمانی در این جلد یا جلد های بعد بزنه....حتی در مورد انقلاب و یک سری چیزها سوال ایجاد کرد و بدون پاسخ برایمان گذاشت...در موقعیت هایی که برای درک بهتر خواننده منتظر توصیف و جهان سازی بودیم هیچی دریافت نکردیم طوری که خواننده و بالشخصه خودم گیج میشدم و مجبور بودم خودم یه چیزی تصور کنم یا خط ها رو به امید بهتر شدن ماجرا روزنامه وار گذر کنم...و جاهایی که زیاد نیاز به اینکه اینجا چه مدلیه و هست نداشتیم توضیح می داد و نمیدونم چی بگم.