*نشر پیدایش*
*مترجم : محمدرضا ملکی*
۴.۲/۵
خب کتاب کوتاهی بود اما از شیرینی داستان کم نکرد...نباید توقع داشت داستان خیلی عالی داشته باشه...داستان خاصی نداشت اما از کیوت و زیبا بودنش کم نمیکنه..با اینکه از سن من یکم گذشته بود....اما یه جورایی به قلبم نشست..ولی میدونم اگه چند سال پیش میخوندم حتما بیشتر بهش نمره میدادم و دوسش داشتم....تصاویر و آرتاش(نقاشی هاش) رو نگم....واقعا عالی بودن..شاید فقط بخاطر همین نکته ی مثبتشه که زیاد بهش نمره دادم...در کل اگه داستانشم براتون محشر ننواخت اما آرت هاش مینوازند...قول میدم   :")
      

        ۵/۵
مگه میشه کامل به این بخش نمره نداد...
حتی میتونم بگم ۵ از ۵ هم در حقش نالطفی کرده...جنگ و فایت هایی که انجام میدن و داستان داره همینطور پیش میره پیچیده و دارک تر میشه و بیشتر شاهد حضور کاراکترها و نقش آزماییشون در این مانگا هستیم..و هر کدوم با بودنشون دارن داستان رو به سمت عالی میکشونن....میتونم بگم این مانگا دیگه تو قلبم بود و هست و خواهد موند :")))))))
      

        این ولوم محشر بود. 
دلیل بسیاری از چیز ها مشخص شد که در آینده چجوری بود با فلش بک های گذشته...و فهمیدم چرا اینطور شد. 
و الان برگشتیم به حال و داستان داره بهتر و بهتر میشه فکر نمیکردم این مانگا من رو معتاد خودش  کنه. :")
      

        اولین تجربم از خوندن کتاب کینگ بود
خب چطور بگم...کتاب جالبی بود...نوع روایت داستانش برام شیرین و دلچسب بود..مخصوصا ترجمه ی خانم چفلکی که نگم...اینکه خود طرف به صورت بچگانه از همون سن کودکی اینکه چطور بوده زندگیش رو تا اخر توضیح داد و گاهی حرف هایی میزد که مال الانش بود رو دوست داشتم....به هیچ عنوان بخاطر اینکه فکر میکنید کتاب ترسناکه این کتاب رو شروع نکنید..اصن ترسناک نبود..برای من که عادی بود..ولی داستانش با اینکه در مورد دیدن روح و اینا بود و یه چیز تکراری بود ولی جوری به داستان پرداخته شده بود که تونستم کشش پیدا کنم بخونم..البته حجم کمش هم بی اثر نبود...و خوشحال شدم در آخر داستان با اینکه یادم رفته بود...نویسنده در جواب دادن یکی از سوال ها از زیرش در نرفت..با اینکه چیز خاصی نبود اما این یکی از نشانه های نویسنده ی خوبه که هر سوالی برای ذهن مخاطب به وجود میاره در آخر جواب بده حتی در حد کم...نه اینکه سر و جمعش کنه بره...پایان داستانم قابل قبول بود

و مهم ترین چیز با توقع خیلی بالا سمتش نرید و خوشحالم من بدون هیچ توقعی خوندم و ریتینگ من به این کتاب اینگونه بود
۴/۵
به عنوان اولین کتاب کینگ پیشنهاد میشه خوند..اینطور بگم..نه خیلی محشر بود نه بد..متوسط کمی رو به بالا بود..رک بگم..اگه وقت شد کتابای بیشتری از این نویسنده میخونم در آینده =")
      

        ۵/۵
لحظه به لحظه فایت های بهتری داره نشون داده میشه...طوری که نمی تونی نه پیش بینی کنی نه بگی خسته کنندست...تا اینجا من هیچ روند تکراری در این داستان نمی بینم...هیچ فایتی کسل کننده برام نبودن
 تا میای به خودت میبینی باز یه شخصیت های دیگه دارن مبارزه میکنن...جایی که نانامی خودش رو نشون داد واقعا دوست داشتم..و نشون داد جادوگر رتبه اول کیه...و مبارزه یوجی و چوسی هم در آخر عالی بود
این مانگا رو به همه پیشنهاد میکنم چون میشه در ثانیه به ثانیه باهاش زندگی کرد. :}
      

        خب این کتاب دوم از مجموعه ملکه سرخ هم به اتمام رسید :")
راستیتش این کتاب رو بیشتر از کتاب اول این مجموعه دوست داشتم ولی یه سری نکات منفی کتاب باعث شد مثل کتاب قبلی این هم بهش ۴ بدم
این نظر شخصی خودمه...آری
اول
قسمت اول داستان یه جورایی وایب و همون روند مسافرت و سفر کردنشون مثل کتاب قبل رو دنبال میکردیم و تا نزدیک ۱۰۰ صفحه و خورده ای طول کشید تا داستان به سوی دیگه و هدف دیگه ای کشیده بشه و شخصیت های جدیدی اضافه بشن
دوم
مهم ترین مسئله حجم زیاد کتاب دوم بود که یهو از کتاب ۴۰۰ و خورده ای به ۶۰۰ و خورده ای رسید و یکم طاقت فرسا بود تموم کردنش..و ممکنه موجب ریدینگ اسلامپ بشه...که باعث شد دیرتر تموم کنم
سوم
هنوز که هنوزه بعضی از فصل ها طولانین و باعث میشه خواننده کشش پیدا نکنه بتونه یک فصل رو بخونه و به خیلی چیزها پرداخته شده گاهی اوقات که حتی اگه نوشته نشه چیز زیادی کم نمیشه
چهارم
یه چیز خیلی عالی این جلد اینکه اتفاق های جالبی میوفته و در مورد گذشته و حقایق خاک خورده ی زیادی رو بیان میکنه و این ها میتونم بگم باعث شد بیشتر بخونم و جایی که توقع نداشتی با پلات و اطلاعات جدیدی روبه رو میشدیم
پنجم
شاهد رشد شخصیت جالان تو این جلد بودیم که نسبت به جلد اول تغییر کرده بود کم و بیش و زیباترش کرد..ولی هنوز جالان ما همون بزدل و ترسو و متقلبه و خوبه یهو به آدم دیگه ای تبدیل نشد...هنوزم با این اخلاقیاتش بیشتر از بقیه شخصیت ها دوسش دارم :))))))))
ششم
یکی از نکات منفی این بود که یه مدتی جالان و اسنوری از هم جدا شدن و این یه کم ناراحت کنندست چون تو جلد یک همیشه پشت به پشت هم بودن و در هر شرایطی کنار هم حضور نداشتند و غیبت اسنوری در این جلد دیده میشه تا یه مدت کوتاهی
هفتم
خوشحالم هنوز نویسنده از کلمات طنزش در جاهایی که نیاز بود اما کم استفاده میکرد و باعث میشد لحظاتی لبخند رو لب بمونیم و از حرف های جالان و اتفاقات دیگه خندم بگیره XD
هشتم
و پایان این کتاب بخوام صحبت کنم و مخصوصا آخرین جمله ی کتاب کل داستان رو رو محور دیگه انداخت و تغییر داد و اصن طبق تصوراتم پیش نرفت...محشر بود
      

        خب این پیش در آمد یا ولوم صفر مانگای جوجوتسو کایزن هست
من انیمه رو دیدم اما بعد این رو خوندم
فیلم سینماییش اکران شده اما تا با زیرنویس و اینا بیاد گفتم دل رو به دریا بزنم بقیش رو بخونم
خب همونطور که در تصویر دیده میشه در مورد یوتا اکوتسو پسر بچه ای هست و در مورد نفرینی که به همراهشه توضیح میده..زیاد چیزی نمیگم اسپویل میشه...داستانش خوب بود
ولی در حد انیمه و ممکنه مانگا بخونم من رو به وجد نیورد و فایتاش خوب بود که بیشتر رو شخصیت اصلی داستان تمرکز شده بود..نکته ی مثبتش..اما میشه بگم توقع داشتم یه چیز خیلی خفن بود از تریلر سینماییش و یه تیکه هایی از فیلم دیدم اما انچنان نبود...و پایانشم به خوبی تموم شد
      

        خب این کتاب هم تمام شد با اینکه بسیار کوتاه بود
من بدون هیچ پیش زمینه ای سمت کتاب رفتم و نه به اول داستان که خیلی زیبا و لطیف بود نه به اواسط و آخر کتاب به صورت شوکه کننده ای دارک تر شد
این اولین کتابیه که خوندم اینطور به صورت دارک تموم شد و لحظات کتاب جوری توصیف میشد انگار جزو تماشاکنندگان تو جمع بودم
توصیه میکنم کسایی که روحیه خیلی حساس دارند لطفا نخونند چون موجب بد شدن حال آدم میشه وقتی هم بدونی تمام این ها بر اساس واقعیت بودند بدتر
من نمره ی خاصی نمیدم...یه نمره ی کتاب معمولی:
۳.۵/۵
تنها نتیجه و درسی که به ادم در این کتاب یاد خواهد داد این است که متاسفانه در دنیایی زندگی میکنیم که گاهی نادانی و جهالت و خشم بیش از حد زیاد باعث دیوانگی انسان ها میشود و کارهایی که میکنند که آدم عاقل به فکرش نمیرسد...و خوشحالم که حق به حق دار میرسد و هر آدم ناعاقل و گناهکاری باید بعدا به مجازات خود پاسخگو شود
اما این از بدی و سیاهی این جامعه که تمامی انسان ها زندگی میکنن کاسته نمیشود...امیدوارم یک روز برسه ما بتونیم با عقل،تفکر،اگاهی و کنترل خشم به طور کامل انسانیتمون رو پاک و بدون لکه خونین نگه داریم..اونموقع میشه گفت ما انسان کامل و شریف هستیم..نه الانمون
      

        این ولوم که محشر بود ولی من یادم رفت زودتر ریویو رو بزارم به این دليل زیاد به خاطر ندارم اما شاهد حادثه شینویا بودیم و فایت های گوجو و نفرین های دیگه...اصن قادر نیستم از زیاد خوب بودنش توضیح بدم...فقط مشتاقانه سریع میرم سراغ ولوم بعدی...میتونم بگم به شدت منتظرم این قسمت زودتر انیمت شه.
      

        یکم طول کشید تا تمومش کنم
۳.۹/۵
اما انقدر داستان هیجان انگیز و پر از شور نداشت که من رو تا آخر داستان میخکوب کننده کنه...متاسفانه...بعضی جاها جوری توصیف میشد که نبودم چیزی کم نمیشد...با اینکه مقدارش کم بود یا بعضی جاها نشون میداد بیشتر توصیفات رو دور رنگ مو و چشم و قیافه و ظاهر میچرخه...که خیلی کلیشه ای بود...قبول دارم برای ظاهر یکی دوبار کافیه نه همش هی بیایم به چشمان آبی رنگش و غیره اشاره کنیم
و بعضی جاها زیاد اغراق تو توصیفات بود...به عنوان ریتلینگ پری دریایی داستان جالبی داشت....که اگه چنین ریتلینگی خواستین پیشنهاد میدم در این مورد و ژانر نه بیشتر...شرمنده
جدا از اینا شیپ این دو شخصیت اصلی بهم میومدن..‌پایان بدی هم نداشت..قابل قبولی بود...تنها چیزهایی که نمره ی بالا دادم بخاطرش..فقط میشه گفت با توقع بالا نرید که مثل من سرافکنده شید
      

        ۵/۵
خب یکم فایتاش بگم زیاد قر و قاطی شد...و هی داره بیشتر و بیشتر و قضیه داره بد و بدتر میشه...خدا بخیر کنه
      

        خب این جلد سوم و آخرین جلد تموم شد :")
خیلی طول کشید تا بتونم این کتاب رو تموم کنم....خیلی توصیفات و سر فصل های طولانی که جلد های قبل رو  به همراه داشت
      

        نسبت به ولوم صفر خیلی بهتر بود شروع کردم و فکر نمیکردم انقدر زود شاهد حضور پدر مگومی باشم...
نه به چپتر اول که مگومی و نوبارا و یوجی بودن نه به بعدش....که مربوط به گذشته شد...و خدای من چرا اینجوری تموم شد...با اینکه اسپویل شدم این صحنه ها رو ولی گاد بد جایی تموم شد. 
تا اینجا پلات و هدف داستان خوب نواخت. :>
      

        ۳.۴/۵
جلد اول : ۴/۵
جلد دوم : ۳.۶/۵
جلد سوم : ۳.۴/۵
کل مجموعه : ۳.۷/۵
در مورد جلد آخر...بدجور ناامیدم کرد.
      

        ۴.۱/۵
جلد دو هم به پایان رسید. 
خب چرا کتاب دوم ریتینگش از جلد یک پایین تره که یه ذره شخصیه...ولی بدین صورت شروع می کنم: 
برخلاف جلد اول که برام باز کمی جذاب بود با اینکه واسم گیج کننده بود اون اوایلش اما جلد دوم ناامیدم کرد..کامل حوصله بر بود...فقط اواسطش به بعد داستان جون گرفت...نمیدونم چرا سندرسون در نوشتن اول داستان زیاد گیرا نبود تو این جلد....دیگه آخراش یا وسط هاش من رو به خودش جذب کرد...نبود شخصیت دوست داشتنیم تو جلد دو بیشتر من رو ناراحت میکرد...سندرسون زود اون شخصیت رو حذف کرد..اصن زیبایی جلد اولش با بودن اون شخصیت بود...احساس میکنم با حذف کردن این شخصیت بخشی از زیبایی مجموعه رو گرفت. :))))