یادداشت Mastaneh.Ed
1404/7/10 - 23:25
رمان. هویت. تاریخ و فرهنگ کتاب بیشتر از اینکه بخواهد صرفاً روایتگر باشد، میخواهد حافظ «رویاها» و میراثی باشد که در معرض فراموشی یا نابودیاند. به بیان دیگر، رویای مردان ایرانی نه تنها داستان فردی و اجتماعی را روایت میکند، بلکه عملکردی فرهنگی دارد: حفظ هویت، مقاومت در برابر ظلم، یادآوری تاریخ. این امر ارزش ادبی و فرهنگی اثر را فراتر میبرد. نوع نگاه نویسنده — نگاه همدلانه اما آگاهانه — باعث میشود که اثر از دام شعارزدگی یا احساسگرایی صرف فرار کند. او تضادها را نشان میدهد بدون اینکه لزوماً پاسخی ساده ارائه دهد؛ این امکان تأمل را برای خواننده باز نگه میدارد. ترجمه نیز یکی از چالشها و در عین حال نقاط قوت است. ناشر و مترجم تلاش کردهاند که زبان اثر حفظ شود، خصوصاً ویژگیهای ادبی کردی و تاریخی که ممکن است در ترجمه ساده ضایع شود. اگرچه برخی نقدها اشاره کردهاند که مقدمه کتاب در ترجمه حذف شده یا بخشهایی از آن دستکاری شدهاند، که ممکن است تأثیری بر فهم کلی خواننده بگذارد. به طور کلی، رویای مردان ایرانی اثری قابل تأمل و مهم است برای کسانی که به ادبیات واقعگرا و واقعگرا تخیلی، به مسائل هویت، فرهنگ و تاریخ حساساند. این کتاب خواننده را به پرسشهایی عمیق دعوت میکند: میراث ما چیست؟ چگونه با خشونت و انکار مواجه شویم؟ چه چیزی از ما باقی میماند؟
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.