یادداشت زینب سادات رضازاده

        آدم ها را به پیشنهاد معلمی نویسنده شروع کردم. هر دو صفحه داستان یک آدم است. داستان آدم‌هایی که خیلی از آنها را در خیابان،محله، فامیل دیدیم . بعضی ها را بی تفاوت رد شدیم و با بعضی دیگر خاطره داریم.
شاید یک شاهکار ادبی باشد ، در دو صفحه یک شخصیت را معرفی کردن و بخش مهمی از زندگی او را روایت کردن... 
کتاب را نباید پشت هم خواند، هر روز شاید داستان یک آدم را..‌ باید آدم  داستان را درک کرد، فهمید...‌ 
راستی بعد از خواندن نصف کتاب ، به این فکر میکنم چقدر در مورد آدمهایی دور ورمان میدانیم... غم ها و شادی هایشان، امید ها و بیم هایشان و . ... .