یادداشت Sh. Taeb

        در دیدگاه اول باید بگم قلم نویسنده نسبت به مجموعه قبلی خودش (دربار) واقعا پیشرفت داشته. شخصیت پردازی ، داستان پردازی و فضاسازیش واقعا قشنگتر شده . توصیف های به جا و قابل تجسم و کارکتر هایی که خیلی راحت میتونی باهاشون همدردی کنی و خو بگیری . (طوری که برایس و دوستات برات مثل یه دوست میشن و خنده هاشون خنده رو لبت میاره، نگرانیشون نگرانت میکنه و ناراحتیشون تورو هم غمگین میکنه و حتی همزمان باهاشون استرس میگیری و میترسی).
همینن قضیه روند داستان رو بینظیر کرده و اگر بخوام از خود داستان بگم شهر هلالی هیچ وقت ناامید کننده نیست اما میتونم بگم جلد دو نسبت به اولین جلد شاهکارتره (هرچند که از جذابیت جلد اول حتی دره ای هم کم نمیکنه .اما صادقانه توی جلد اول بخش های اول رو به  آشنایی با فضا ، دربار ها، خاندان ها و شخصیت ها اختصاص داره و خب شاید اولش درک داستان رو سختتر کنه اما خیلی زود داستان دستتو میگیره و تورو با خودش همراه میکنه طوری که نمیفهمی چطور تمومش کردی و توی شوق جلد دوم هستی) . 
میتونم بگم توی جلد دوم  نویسنده تقریبا برای پایان هر فصلی یه سوپرایز بینظیر گذاشته که خواننده رو میخکوب میکنه . طوری که باعث میشه اگر دراز کشیدی با چشمای گرد شده بلند شی و بشینی و با دهن باز مبهوت کتاب بشی. جلبیش اینه که داستان کاملا با یک خط فکری بینظیر و حساب شده جلو میره و در کل خیلی مرتب و تمیز و بدون تناقضه . یعنی کوچیکترین اتفاقات هم فکر شده است و تهش میبینی حتی پرت شدن یک سنگ بی ارزش هم...... خدارو چه دیدی  شاید مهم بوده. 
درمورد شخصیت ها همه چیشون به زیبایی به تصویر کشیده شده طوری که فکر نمیکنی برایس و هانت تنها شخصیت های اصلی این داستانن . به خاطر این که اکثر کارکتر ها فصل ها و بخش های مربوط به خودشون که تعدادشون هم زیاد هستش رو دارن و درحق هیچ کدوم بیتوجهی نشده این فقط به قهرمان بازی هانت و برای اشاره نداره حتی جاهایی این کارکتر ها دورز شخصیت های اصلی هستن و دارن برای زندگی خودشون تصمیم میگیرن .جالب اینه که این کتاب کارکتر منفی و مثبت داره اما کارکترایی هم داره که بد هستن اما همزمان خوبی هم تو وجودشون وجود داره و تو سعی میکنی ببخشیشون.(هرچند که هیچ وقت گذشته خودشون رو توجیه نمیکنن و تو باید با وجود بدی هاشون باهاشون کنار بیای) اینم اصافه کنم که برخلاف خیلی از کتاب ها قهرمان های این داستان همیشه پیروز میدون نیستن و خیلی جاها حتی تصمیمات اشتباهی میگیرن و همین داستان  رو جذابتر میکنه. عشق ، غم، از دست دادن، شک ،ترس ، نگرانی ، خانواده ، نفرت، پشیمونی و خیلی از چیزای دیگه حس هایی هستن که به خوبی توش به تصویر کشیده شدن و حس همدلی رو توی وجود خواننده بیدار میکنن .
اما اگ بخوام یه کوچولو  این کتاب رو نقد کنم وبهش ایراد بگیرم به خاطر شوخی های جنسی که خب گاهی از حد فراتر میرفت میشه بهش ایراد گرفت هرچند که تاثیر چندانی روی روند داستان نداشتن و برای من اینقدر خود داستان پر جاذبه بود که واقعا دوست ندارم این ایراد رو درنظر بگیرم و بهش توجه کنم.
با این که اگر بخوام درمورد این کتاب حرف بزنم خیلی بیشتر از این میتونم بگم اما به همینجا بسنده میکنم فقط اینو میگم که با این که این کتاب ۱۰۰۸ صفحه است اما تو کلش میتونه فرد رو سرگرم ، مشتاق و هیجان زده نگه داره.