اول از همه اینکه نویسنده کتاب در اصل شاعره، پس نباید انتظار یه متن شسته‌رفته و با قاعده و اصول روایی رو داشته باشید. هفت‌هشت تا از روایت‌ها رو دوست داشتم؛ ولی بقیه یه‌جورایی شبیه کلید اسرار بودن ماجراشون. حالا اینکه اینا دقیقا برای نویسنده و اطرافیانش اتفاق افتاده رو قبول دارم؛‌ اما خب یه جوریه. مثلا طرف تصادف می‌کنه تو تعمیرگاه عشق بیست سال پیششو می‌بینه، بعد از اونجا یه دختر دیگه رو پیدا می‌کنه برای ازدواج یا مثلا یه راننده تاکسی یه آدم پولدارو سوار می‌کنه بعد مسافر می‌فهمه اتفاقا این آدم شاگرد یکی از پیمانکارای پروژه ساختمونشه و بعد یه واحد از آپارتمانشو مفتی اجاره می‌ده بهش. از پنج امتیاز دو می‌دم بهش.