یادداشت پارمیدا

        بسیار مصنوعی و دم‌دستی.
پند و اندرز در ادبیات کهن ما امری معمول و پذیرفتنی است اما انسان مدرن امروزی نه تنها این پندهای اخلاقی را آموزنده نمی‌داند که آن را توهینی به شعور خود حس می‌کند.
در ادبیات معاصرمان نمونه‌هایی از نامه نگاری وجود دارد که بسیار خواندنی‌اند. ابراهیمی در اول کتاب مفصلا توضیح می‌دهد تا در واقع خواننده را قانع کند که این نامه‌ها واقعیست و همین نشانه‌ای است بر مصنوعیت و غیرقابل باور بودن آن‌ها.

کتاب را در زمان انتظار در مطب دکتر خواندم. به‌طور معمول در کیفم کتاب دارم اما آن روز فراموش کردم و بین کتاب‌های انگیزشی سالن انتظار به‌نظرم خواندن کتابی از نویسنده‌ای آشنا بهترین گزینه آمد. اما افسوس که کنار هم قرار گرفتن این کتاب‌ها خالی از معنا نبود.