یادداشت فرشته غلامی
1403/7/4
#صور کتابی از حسینعلی جعفری که شروع خوبی داشت اما فقط شروع خوبی داشت :) موضوع کتاب بدیع و جالب بود اینکه نویسنده اربعین و قدس را بهم ربط داده بود ایدهی خوبی بود. اما نویسنده نتوانسته بود آنطور که باید موفق عمل کند. در واقع موضوع را حیف کرده بود. پرشهای داستان و عوض شدن سریع راویها و فلش بک های خیلی زیادی که داشت خواننده را گیج و خسته و عصبی میکرد. تسلط نویسنده به آداب و رسوم و مناطق و غذاهای فلسطین و عراق قابل توجه بود اما با شخصیتسازیهای خیلی زیاد و به درد نخور و داستانکهای زیادی که در حین داستان اصلی بیان کرده بود داستان را خراب کرده بود. برخی فصلها انگار که روی منبر رفته باشد فقط یکطرفه از تاریخ فلسطین و اسرائیل و قطعنامهها میگفت. با تاریخهایی دقیقتر از کتب تاریخی! در کل نویسنده باعث شده بود خواننده هیچ تمرکزی روی داستان نداشته باشد و فقط بخواند که تمام شود هر چند شماری از دوستان کتاب را ناتمام رها کردند. چند فصل اول که گویی نویسنده فقط میخواسته معما طرح کند، یک نوع روابط فامیلی عجیب و غریبی بین شخصیتهای داستان برقرار کرده بود که باید مانند معادلههای چند مجهولی حلش میکردی! فصلهای بعد هم که هر چه از فلسطین و عراق و ایران و صدام و داعش و حزب الله و سوریه و مصر و عاشورا و قرآن و پیادهروی اربعین و موکبها و ... میدانسته همه را ریخته بود توی داستان. پایان کتاب هم قسمتی هندیطور و قسمتی مثل فیلمهای اصغر فرهادی بود :) خلاصه که از آن کتابهاست که نمیشود با خیال راحت به کسی معرفیاش کرد :( #یادداشت #معرفی_کتاب #حسینعلی_جعفری
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.