یادداشت زهرا ساعدی

        کتاب تاکسی‌نگاری‌های‌ نویسنده در سال‌های آخر دهه‌ی هشتاد و اوایل نود است. نکته‌ی جالب این کتاب تغییرات جامعه است دیگر به ندرت کسی در تاکسی حرف می‌زند. چندجایی در کتاب به روزنامه خواندن هم اشاره شده و انگار حرف از قرن‌ها پیش است، نه ده دوازده سال پیش. و قضاوت‌ها درمورد تیپ و قیافه به‌خصوص تیپ دختران بسیار کمتر شده. مثلا در این کتاب جایی به آرایش دختران اشاره شده، مسئله‌ای که امروز اصلا دغدغه نیست.
در کل اگر به جامعه‌شناسی آن سال‌های تهران علاقه داشته باشید کتاب بدی نیست.