یادداشت پرستو خلیلی

        سلام.
باید بگم خیلی دوسش داشتم.
شخصیت‌ها خیلی عالی بهشون پرداخته شده بود، و کم‌کم راهشون رو پیدا میکردن و همونطور که داستان جلو می‌رفت رشد شخصیت‌ها دیده میشد.
داستان تکراری نیست و به نظرم نویسنده خیلی عالی تونسته داستانی رو به وجود بیاره که همه چیز تازه‌ست و تلاش نویسنده برای خلق این دنیا واقعا توش دیده میشه.
شخصیت‌هایی داستان سعی دارند مسئله‌هاشون رو حل کنند و با این تصمیم هرکدوم قدم به راهی میذارند که از خطرناک بودنش خبر ندارند.
شخصیت «ری‌را» واقعا بهم شجاعت رو یادآوری کرد و شخصیت «آنی» بهم فهموند عشق هنوز وجود داره.
همین.