یادداشت روژان صادقی

        داستان موسیقی شانس اولین کتابی بود که من از پل استر خوندم و اصلا نمیدونستم باید انتظار چی رو داشته باشم.
موضوع اصلی داستان راجع به دو مرد بود که دیوار میساختن ولی این ماجرا در واقع از بعد از نصف کتاب شروع میشد. و از این سبک که نصف اول کتاب کلی داستان گفته بود تا برسیم به اینکه اینا چرا و چجوری دارن دیوار می سازن خوشم اومد.
شخصیت پردازی خیلی خوبی علی رغم خطی بودن سیر داستان داشت و همین احساس نزدیکی به شخصیت ها بود که باعث شد کتاب و سریع بخونم.
اما با این حال کتاب خیلی معمولی ای بود برام و انقدر که باید جذاب نبود واسم. 
با این حال از این به بعد اگه از کنار اسم پل استر تو کتابفروشی رد بشم کتابش و بر میدارم و یه نگاهی بهش میندازم و شاید حتا به این فکر کنم که بخرمش!