یادداشت مِمول هلمز 🌱

        سلام بر بهخوانیان 
احوالتان؟
بنده باز گشتم با یادداشتی دیگر در باب کتابی دیگر،یک کتاب و هزاران عاشق و دل داده، همان بخش دی معروف که به به و چه چه (همین شکلی نوشته میشود؟؟؟) هایش دهانمان را صیقل دادند اما...
چه بگویم نگفته ام پیداست غم این دل مگر یکی و دوتاست....
این دومین کتابی بود که از سرکار خانم مک فادن ورق زدم.
کتابی بود که همگان می‌گفتند شاهکاری است برای خودش!
و انتظارات بنده بسیار تا بسیار بیشتر از  داستانی بود که دیدم.
اگر کمی عمیق شویم خواهیم فهمید که این کتاب از لحاظ بسیاری شبیه به کتاب یکی پس از دیگری همین خانم مک فادن است.
نه اینکه بگویم کتاب جذابی نبودها،نه
اما آنچنان که با آب و تاب هم سخن می‌گفتند نبود.
کشش داشت و پرهیجان بود، صحنه سازی هم به خوبی ساخته شده بود ولیکن بسیاری از اتفاقات و روابط تاحدودی قابل پیش بینی بود. صفحه ی آخر هم تکان ریز و جالبی داشت.
بخواهم روراست باشم تمام واکنشم به کتاب عکسی است که همراه این یادداشت پست کردم.
باسپاس فراوان از همراهی باردیگر عزیزانی که نوشته های این معلوم الحال پریشان احوال را تا انتها خواندید.
جایزه یک🧁تقدیم شما باد(دست و دلبازی تا کجا؟)
تا یادداشتی دیگر خدایار و نگهدارتان باد.
به درود!