یادداشت فرشته سجادی فر

        بسم الله الرحمن الرحیم

اولین کتابیه که درباره رئیسعلی دلواری می‌خونم( فارق از مطالب مدرسه که تو کتابایِ تاریخی در حد تو خط یادم دادن)

کتاب در هشت فصل داستان رشادت و شهادت شهید دلواری رو روایت می‌کنه.
داستان‌ها به‌هم پیوست و پیوندی ندارن(جز خود رئیسعلی) پس چه از اول بخونید چه از آخر فرقی نداره.
داستان اولش به شدت دلربا بود! به زبان محلی هم نوشته شده بود که لذت خوندنش برام دو چندان شد.داستانهای بعدی کمتر این ویژگی رو داشتن که خب یوخده از لطف کتاب برام کم کرد.

پ‌ن¹: فدا شدن در راه وطن کلا خیلی برام جالب و قایل ستایشه. اینکه خلاف جهت شنا کنی و بری کاری که فکر می‌کنی درسته رو بکنی. اینکه جونت رو بذاری کف دستت و نذاری یه مشت از خاکت رو بردارن ببرن، یا بهت زور بگن. 
اینکه نه تنها زیر یوغ اجنبی جماعت نمی‌ری که دست هم‌وطناتم می‌گیری تا پا به پات بیان تا کشورت رو ازاد کنن🥲

پ‌ن²:کتاب پیش رو خیلی روی زندگی شهید دلواری نمی‌چرخه، بیشتر زندگی کسایی که بهش گره خورده بودن رو روایت می‌کنه.

پ‌ن³:تمامی نویسنده‌های کتاب اهل بوشهر هستن، این یعنی ما داستانهای دست اولی رو می‌خونیم که کسی ننشسته احساساتشون رو ترجمه کنه و کاملا بکر و دست نخورده رسیدن دست ما!

پ‌ن⁴:راستش رو بگم توی مترو چشمم خورد به اگهی تبلیغ مجموعه کتابی که مشاهیر تهران رو معرفی می‌کرد و اون لحظه گفتم چرا مثلا از جنوب ندارن؟
خب با رسیدن این کتاب به دستم دیگه همچی  گلایه‌ای ندارن😂🫶🏻

پ‌ن⁵: توصیه می‌کنم  این کتاب رو به خودتون هدیه بدید اگر فکر می‌کنید مردم از سر شکم سیری انقلاب‌کردن( شاید اول خیلی ربط مستقیمی پیدا نکنید اما تلنگرهای انقلاب رو میشه به وضوح دید)
 اگر هم آشنایی دارید که از نوک بینی‌ش اون ور تر رو نمی‌بینه می‌تونید با هدیه دادن این کتاب به دنیایی واقعی برش گردونید تا قدر زندگی کم دردسر فعلیش رو بدونه.
( منم می‌دونم خیلیا دارن امروزه جهاد می‌کنن تا فقط زنده بمونن،اتفاقا به اونا هم توصیه‌می‌کنم بخونن)