یادداشت نرجس درزاده

        .
شاید مهم‌ترین ضعف این کتاب اینه که هیچ چیز تازه‌ای برای گفتن نداره، یا همون چیزهای قدیمی رو به شکلی درخشان بیان نمیکنه.
.
جستار۱: سخن‌گوی تنبل‌ها
این ‌که اگه یک آبلوموفِ تنبل باشید، چطور به یک نویسنده بدل می‌شوید.
و پر از نام نویسنده‌هایی که حتی یک کتاب هم به فارسی ازشون ترجمه نشده.
.
جستار۲:لذت‌های گناه‌آلود
اینکه چرا مثلا آگاتا کریستی تو بورسه و یه اثر ادبی فاخر نیست.
.
جستار۳:
یکم شیک‌تر می‌نویسه اینجا جنابِ کریستال.
میگه ناباکوف و دیوید فاستر والاس جلوی دوربین کم میارند و می‌لرزند و اینکه نویسنده‌ها هم مثل بقیه‌ان!

[فکر می‌‌کنم این قضیه بسیار کهنه شده و خود ما هم می‌دونیم نویسنده‌ها هم مثل ما هستند و این تصور سلبریتی انگاشتنِ نویسنده‌ها خیلی‌وقته از یاد برده شده

جستار۴:زندگی و نویسندگی

خب این یکم تازه‌ ست‌ و این یک ستاره برای این جستاره.

جستار۵:دیگر کتاب نمی‌خوانم

این جستار می‌خواد بگه الان رسانه‌ها جای کتابخوانی رو گرفتن،و عمر کتاب خوندن داره به سر می‌رسه.
در کل کتاب‌ها دیگه اونقدها جذابیت ندارن.
.
فکر می‌کنم از مجموعه جستارهای نشر اطراف، این کتاب از ضعیف‌ترینشون باشه.