یادداشت محمدعلی ایزدخواه

        باسم رب مردان تنها

مدتها بود که در حال و هوا و فضای "مردی در تبعید ابدی" زندگی میکردم اما نامی از این کتاب آقای نادر ابراهیمی به گوشم نخورده بود؛ این موضوع باعث شده بود که زمانی که یکی از دوستان خوبم بخشی از کتاب را برایم خواند دیوانه وار کتابخانه‌‌ها و کتابفروشی‌ها جستجو کنم برای یافتن این کتاب زنده...
زمانی که زندگینامهٔ ملاصدرای شیرازی به دستم رسید در هر فرصت و رخصتی اندکی از آنرا می‌خواندم تا اینکه در لحظات اذان مغرب شب ولادت امام جواد (ع)، چشمانم آخرین کلمات دریای واژگانی که استاد ابراهیمی خلق کرده بود را از نظر گذراند.

از صمیم قلبم این کتاب ارزشمند و عمیق رو تقدیم میکنم به هر کسی که بیشتر از جامعهٔ اطرافش میفهمه و به جرم عاشقی و فهم بیشتر، محکوم به تبعید ابدیِ روح شده. امیدوارم که همونطور که بدرد من خورد بدرد شما هم بخوره:)