یادداشت ꕤ اخگر

        کتاب "تراژدی در سه پرده" رو تموم کردم. از تک تک کتاب‌های آگاتا کریستی لذت می‌برم حتی اگر بدونم پلات توییستش چیه باز هم آگاتا کریستی یه چیزی برای شوکه کردن خواننده داره. کتاب‌هایی از بانوی جنایی بیشتر دوست دارم که شخصیت هرکول پوآرو درش حضور داره. اصلا با ورود این شخصیت جالب و زیرک و باهوش داستان یه رنگ و بوی دیگه‌ای می‌گیره. می‌تونم بگم کتاب‌های آگاتا کریستی هیچ کلیشه‌ای اعم از شخصیتی و ظاهری و داستانی ندارن. تا به الان دوتا کتابش شبیه هم نبوده؛ با توجه به این حجم از کتاب‌هایی که نوشته میتونست کتاباش شبیه هم باشه اما من شباهتی اصلا ندیدم؛ البته هنوز اونقدر زیاد نتونستم ازش کتاب بخونم. با اتمام هر کتاب ازش دلم می‌گیره و می‌ترسم یه روز دیگه کتابی نمونده باشه ازش که نخونده باشم. روند داستان خیلی خوب و عالی بود و مشتاق میشدی ببینی قاتل کیه. کلا کتاب‌های ملکه‌ی جنایی به این صورتن که تو با شخصیت‌ها همراه میشی که پرونده‌ی قتل رو حل کنی؛ رسما یک پرونده‌ی جنایی رو تلاش می‌کنی به سرانجام برسونی. کریستی از اول تا آخر کتاب کلی سرنخ بهت میده تا بتونی قاتل رو پیدا کنی اما در آخر شگفت‌زدت می‌کنه. این کتاب رو اسپویل‌هایی ازش شده بودم مثلا از سریال کیش و مات یه تیکش رو میدونستم چی میشه، حتی حدسم هم درست از آب دراومد ولی دلیلش رو اشتباه گفته بودم. شخصیت هرکول پوآرو برام خیلی دلنشین و دوست‌داشتنیه. قلم آگاتا کریستی واقعا قشنگ و روون هست. نمیدونم چرا بعضی افراد میگن ترجمه‌ی نشر هرمس خوب نیست؛ اتفاقا بنظرم خیلی ترجمه روون و خوبی بود و لذت بردم و دست مترجمشون درد نکنه. در کل به جنایی‌پسند‌ها پیشنهاد می‌کنم این کتاب رو هم تو لیست مطالعشون قرار بدن.🍾