یادداشت مِمول هلمز 🌱

        سلام  دوباره بر بهخوانیان
حالتان؟احوالتان؟
اگر یادداشت های پیشین بنده ی حقیر را به یاد داشته باشید،خواهید دانست که چندی پیش بنده با صدسال سن ، آنچنان بعد از تماشای" گوشت تخم مرغ سبز" و فهمیدن اینکه این اثر و لوراکس و گیرینچ و هورتون هم‌نوشته ی آقای دکتر سوس/زئوس/سیوس‌ هستند، ( سخت التلفظ) به قولی خرذوق شده بودم و کف و خون قاطی کرده بودم که کمر همت بستم و به جست‌وجوی آثار دیگر ایشان پرداختم ، از آنجا که کتابفروش های محترم  میدان انقلاب گویا تابه حال چنین اسمی به گوششان هم نخورده بود پس از یکی دوساعت گشتن ، برخوردم به یکی از کتاب های ایشان ، که از قضا در فهرست بهترین های ایشان هم قرار دارد، بله همین گربه ی کلاه که معرف حضورتان است،(شاید هم نیست)  همانطور که میدانید انسان را سگ بگیرد بهتر از این است که جو بگیرتش، چون اگر انسانی را جو بگیرد، با صدسال سن برای یک کتاب کودکانه ۴۵ صفحه ای که البته متن داستان روی هم ۴ صفحه هم نمی‌شود  ، ۱۴۵ هزارتومان وجه(همین گونه نوشته میشود؟) رایج مملکت را خرج میکند!
اما فارغ از مبحث جوگرفتگی بنده حقیر ، نمی‌توانم بگویم از خرید چنین کتابی پشیمانم، بخواهم روراست باشم مانند یک کودک پنج ساله از خواندن کتاب ذوق کردم و لذت بردم ، هرچند که شاید ترجمه می‌توانست آهنگین تر باشد و برای صدساله های چون من شاید بهتر باشد کتاب دوزبانه را بخریم ! به گمانم گاهی برای هرکسی (حتی با صد سال سن) لازم است چنین کتاب های بخواند ، زیادی بزرگسال بودن تابه‌حال هیچ کس را زیادی خوشحال نکرده است، کودک بودن کلید خوشحالی است ،این حقیقتی است که گرچه کسی نمی‌گوید اما احتمالا جایی در عمق وجودمان همه از آن باخبریم، (سخنان گرانبهای بانو ممول هلمز🙂‍↕️)
مثل همیشه پس از هزاران کلام روده درازی وقت خداحافظی است،سپاس و تشکر از آن عزیزانی که بازهم نوشته های این معلوم الحال، پریشان احوال را مطالعه کردند،یک🍫تقدیم به شما!
پ.ن:چهره ام بعد از خواندن کتاب همانند عکسی است که پست کردم ، حالی میان لذت از داستان و سکته بر اثر قیمت آن.