یادداشت مرتضی عارف

جیمز و هلوی غول پیکر
        کتاب اثر تحسین شده ای است. از آن انیمیشنی قدیمی ساخته شده است که البته به قشنگی خود داستان نیست. داستان در زمان جنگ سرد و بعد از جنگ خانمان سوز دوم نوشته شده است و اثرات آن در داستان مشهود است. دال در داستان و در دو کشور انگلیس و آمریکا این جنون و هراس جنگ را نشان میدهد و مضحکه میکند. آمریکای سرزمین آرزوها به کنایه در کتاب موجود است و سفر این مسافران به سرزمین موعود آمریکا، سفری حماسی است.
بیان و زبان کتاب بسیار خوب برای کودکان تنظیم شده است. افسانه مردان ابری که بالای ابرها باران و برف درست میکنند جالب بود و با تخیل کودکان سازگار است. ابتدای کتاب و مرگ ناگهانی پدر و مادر (کودکان بعد از جنگ انگلیس) و شکنجه عمه های بدذات برای کودک امروزی اندکی ناراحت کننده است. اما شگفتی و اعجاز سفر و ماجراهای آن زهر اولیه را میگیرد.
یک نکته جالب کتاب تصویرگری بسیار زیبا و بجای آن است که تصویرگر را برنده جایزه تصویرگری اندرسن کرده است.
نکته موفقیت دیگر کتاب شعرها و ترانه های زیادی است که داخل داستان وجود دارد. حقیقتا باید برای زحمت مترجم که کتاب و این ترانه ها را جذاب، روان و بودن اشکال ترجمه کرده است کلاه از سر بردارم. میتوان به راحتی کتاب را به دانش آموز داد تا در افزایش دامنه لغات و مهارت خواندن استفاده کند.
در کل کتاب را زیاد مناسب کودکان رده سنی پیش از دبستان نمیدانم. شاید کودکان اول، دوم و سوم ابتدایی بیشتر از آن لذت ببرند.
      

5

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.